Vriendelijkheid

Als er iets is waar we nooit genoeg van hebben in deze wereld, is dat geen geld, maar vriendelijkheid. Het is gratis, je kunt het geven en je maakt er mensen heel erg blij mee. In Nederland zijn we zelfs met vriendelijkheid nog zuinig vind ik.

Onlangs waren we op familie-bezoek in Indonesie; op het Paradijs van Java. Wat een prachtig land; de natuur, cultuur en vooral de mensen… dat vonden wij niet normaal, nee, dat vonden wij héél byzonderrr.

Gedurende ons verblijf zagen we werkelijk niemand die ook maar enigszins geïrriteerd was. Niet op het vliegveld, niet in restaurants, niet in het verkeer. Iedereen was vriendelijk. Daar is het écht normaal om elkaar te helpen en in elkaars waarde te laten. Iedereen zorgt er voor elkaar. Geen uitkeringen of verzekeringen, je doet gewoon wat je kunt voor zowel jezelf als de ander. Je stelt je niet aan, je zorgt en deelt. Een bakje rijst bij de poort zetten voor degene die t wat minder hebben? Elkaar de paraplu boven het hoofd steken als er een regenbuitje valt? Iemand voor laten gaan? Helpen met communicatie vanwege t taalverschil? Elkaar helpen met parkeren of wat ook? Daar is dat: niet byzonder, maar héél normaal!

Een Javaan legde ons uit: “Iedereen verdient een vriendelijke behandeling, zo maakt het niet uit wie of hoe iemand is, waar iemand vandaan komt of hoe iemand eruit ziet. En als je toch onverhoopt minder aardige woorden in je mond proeft, dan hoef je ze nog niet uit te spugen!”

Filosoof en psychotherapeut Ferrucci schreef ooit: Vriendelijkheid is de meest economische houding die er is. Je verspilt geen energie aan wantrouwen, zorgen, afkeer en manipulatie.

Terug in Nederland snapte ik ineens waarom we Hol-land ‘ons koude kikkerlandje’ noemen. Hollen, dringen bij de douane en bij de bagageband, oppassen dat niets wordt gestolen, bij het invoegen op de snelweg elkaar niet voorlaten, en als cadeau een vingertje (in plaats van mondhoeken) omhoog…

U wordt vriendelijk bedankt.