Pimp my prullaria

Pimpen is de nieuwe rage. Pimpen is afgeleid van het Engelse werkwoord to pimp, dat inmiddels ook de betekenis ‘verfraaien’ heeft. Met dank aan de “pooier-bak” met strepen, stickers en spoilers als sneeuwschuivers.

Mobieltjes krijgen een metamorfose met hoesjes, kralen en kettingen. Konijnenhokken en kliko’s; alles wordt aangepakt, beschilderd en beplakt. De bekende rageklompen Croccs worden verfraaid met zoveel glittertjes dat menig kerstboom er jaloers op zou zijn.

Zowel voorwerpen als mensen kunnen ‘gepimpt’ worden. Hoe kitscheriger hoe beter. Pimpo de clown is er niks bij. Heeft de crisis heeft ons creatief gemaakt? Versleten is trendy. Hergebruik is hip. De caravan is hot. Nederlanders gaan weer in Nederland op vakantie. We spelen 4-op-een-rij op een kleedje in het park. Weg met de woonboulevard, liever kijken-bij-de-kringloop. Als opa gestorven is, is er verdrietig veel interesse in het servies, het oude kastje en de pijp. En als je komende zomer op een festival rondloopt met opa’s oude bril, dan is dat helemaal van nu.

We leven in een ware pimpcultuur. Met haarverf, sieraden, plaatjes en piercings kun je jezelf onderscheiden. De EO heeft het kinderprogramma ‘Hip Voor Nop’ waarbij oude kleding wordt opgedirkt, met uiteindelijk een modeshow op de cat-walk. Overigens: zongen kinderen voorheen nog poesje-mauw, tegenwoordig roepen ze iets dergelijks als “O MY KAT”. Taal verandert immers ook. Hoe Engelser hoe beter. Geen huwelijk meer maar “een wedding”. In plaats van groenten eten we veggies. Een soort Bloemkool 2.0. Kinderen noem je trouwens kidz. Geen groeten maar greetz. Gewoon voor de fun er ff een Z achter zetten!

Tikje overdadig? Welnee, vroeger was het niet anders. Pimpen is van alledag! Alleen noemden we het anders. Iedereen lijkt zich te willen onderscheiden van de ander. Maak niet de fout om mensen over een kam te scheren! Maar… wat nou als ook het pimpen saai wordt?