Mr. Nice Guy- syndroom

Wie kent het niet. Aardig gevonden willen worden. Weg met de drempel; iedereen moet hier aan kunnen kloppen. Waar dan ook voor. Ook bij mij staat er met grote letters ‘WELKOM’ op de deurmat. Noem het: ‘de aard van het beestje’. Aardig doen is toch een fantastische kracht?

Voor de aardigheid citeer ik uit een onderzoek: “aardig gevonden willen worden’ is de nummer 1 qua oorzaken van burn-out. De aanleiding van vele angsten is de bangheid om niet aardig gevonden te worden. Doordat je altijd probeert te pleasen zul je je altijd in een constante staat van onzekerheid en stress bevinden. Mensen die perse aardig gevonden willen worden verwachten er (onbewust) iets voor terug. Waardering, liefde, aandacht… Immers: voor wat, hoort wat.”

Ook ik wil stiekem aardig gevonden worden. En hoop dat wanneer iedereen me aardig vindt, ik geen conflicten meer heb. Niets blijkt echter minder waar, want je kunt onmogelijk meerdere heren dienen. Want wat gebeurt er: Allerlei mensen voelen zich tot je aangetrokken, zij kunnen immers met hun (meest uiteenlopende) onvervulde behoeftes bij jou terecht. Ze lopen de deur bij je plat. En uiteindelijk verander jij zelf in die deurmat waar iedereen overheen loopt, zelfs op ‘afveegt’. Je kunt niet anders dan je eigen ‘ik’ gaan onderdrukken, om iedereen maar te vriend te houden. Maar waar is de winst als je jezelf verliest? Frustraties. Stress. Slapeloze nachten… enzovoorts. Weg authenticiteit! En das nou net hetgene wat mensen in elkaar aantrekt.

Een aardse les die ik wil delen: Blijf jezelf; er zijn al zoveel anderen. Hoe aardig je ook bent; zelfs mensen die je graag zien, zullen je niet altijd aardig vinden. Niemand is verantwoordelijk voor het vervullen van je behoefte, dan jijzelf. Wie goed doet, goed ontmoet? Ja. Maar boven dat: eerlijk duurt het langst.