VPRO-gids
Sebastiaan Boogaard (36) is tolk Nederlandse gebarentaal. Hij tolkt en tolkte bij verschillende televisieprogramma’s.
door niels hoeben • illustratie olivier heiligers
Heeft u op het moment een favoriet programma?
‘Ik ben een grote fan van Flikken Maastricht. Naar die serie kijk ik al vanaf de eerste aflevering en als Uitzending gemist er niet zou zijn, zou ik er ook voor thuisblijven. Die serie pakt me, grijpt me aan. De verhaallijnen zijn boeiend en ik ben ook altijd nieuwsgierig naar de volgende aflevering. Je gaat met de personages meeleven. En ik ben bevriend met een medewerker van de serie, dus zo hoor je ook nog eens wat van achter de schermen. Verder kijk ik ook graag naar Moordvrouw en vind ik het drieluik Riphagen een goede Nederlandse serie.’
Welk programma ziet u het liefst zo snel mogelijk verdwijnen?
‘Afzeiktelevisie. En dan bedoel ik niet De TV draait door of Lucky TV in De wereld draait door, maar program- ma’s waarin mensen gewoonweg voor schut worden gezet. De manier waarop Lucky TV mij persifleert, vind ik fantastisch, de tranen rollen dan echt over m’n wangen. Als maker Sander van de Pavert dan een stemmetje opzet dan zie ik bijna mijn eigen gebaren niet meer, zo goed is het. Het is een leuke manier om het vak van gebarentolk op een positieve manier in de kijker te spelen.’
Kijkt u uw eigen werk vaak terug?
‘Voor een gebarentolk is televisie een fantastisch medium om je eigen kwaliteit te verbeteren, want je kunt precies zien hoe je het hebt gedaan. Ik kijk mijn werk altijd terug en dan ook nog het liefst met het geluid uit, zodat je echt alleen je gebaren hebt om op te focussen.’
Welk programma heeft grote indruk gemaakt?
‘De hokjesman heeft een uitzending gemaakt over de dovenwereld. Zo ontzettend krachtig en mooi gebracht. Daar heb ik met zeer veel plezier en respect naar gekeken. Hoewel er meer dan 150.000 dove mensen in Nederland zijn, met hun eigen taal en hun eigen identiteit, zijn ze niet zo zichtbaar. Dat was dan ook het mooie aan die uitzending, je zag de dovenwereld echt vanuit het perspectief van dove mensen.’
