2016

Vandaag is het oudejaarsdag. Dag 2016. Knallend ga je de lucht in. Blij dat je er was. Vol verassingen, hoogte- en dieptepunten. Je vloog voorbij. Nu onze verhuisstress nog.

Waar anderen hun neus of oliebol poederen op een oud-en-nieuwfeestjes, geeft mijn neus ondertussen code rood aan. Griep? In elk geval buikpijn en zó verschrikkelijk misselijk! Ik neem me voor om t in 2017 wat kalmer aan te doen. En om vooral goede momenten te verzamelen, in plaats van spullen.

Veel goede voornemens gingen afgelopen jaar verloren. Ik recycle gewoon de goede voornemens van vorig jaar. Ik was ze vergeten uit te voeren. Het gebeurde allemaal. Johan Cruiff zou zeggen: “Vaak moet er iets gebeuren voordat er iets gebeurt”.

Met m’n handen in t haar en in de verhuisspullen komen herinneringen naar boven. Bijvoorbeeld Johan Cruiff; Hij overleed dit jaar. Mensen stierven. Misschien was dat wel het ingrijpendste nieuws. Dat iemand er gewoon niet meer is. Dat is pijnlijk voelbaar op de overgang van oud naar nieuw. Soms weet je niet meer waar je het zoeken moet.

Pokémon GO en iPhone 7 werden dit jaar veel ingetikt bij de zoekmachine Google. De meest gezochte term dit jaar in ons land werd de term ‘EK 2016’. En dat terwijl het Nederlands elftal niet eens mocht meedoen.
Politicus van het Jaar werd Geert Wilders. Die vlak daarvoor door de rechter veroordeeld voor zijn roep om ‘minder Marokkanen’.
Ik krijg kramp als ik denk aan Orlando, Brussel, Nice, en Berlijn. Woord van het Jaar ‘treitervlogger’. Trump. Terugkijkend denk ik dat we reden genoeg hebben om ons veel voor te nemen. De meeste goede voornemens worden echter na de feestmaand bedacht. Toeval?

Nog eentje dan. De oliebollentest. Ik haalde mijn bollen in Meerkerk en lees net op het toilet t commentaar: “Er komt heel wat ambacht bij kijken om een dergelijk monster te creëren. Mensen met een zwakke gezondheid moeten hier niet aan beginnen. Taai en ranzig. De vetste bollen uit test.”

Wat misselijkmakend zeg.
Het moet toch allemaal beter kunnen?!
Ik wens u een beter 2017.