Als eendje, in je eentje

Was het een ongeplande of ongewenste zwangerschap? Geen voorbehoedsmiddelen gebruikt? We zullen het nooit weten. Het is me er eendje. Zijn afkomst is onbekend, we ontfermen ons maar over hem. Of haar. Deze week vonden we in de Schelluinse Vliet een wees-eendje, waar onze kinderen zich over ontfermen. Op t web vonden we op-voedtips. Geen brood voeren, en niet bij een ander nestje plaatsen. Goed warm houden, dus oma breit inmiddels een passend snaveltruitje.

Een baby te vondeling leggen is in Nederland bij wet verboden. Iemand van de stichting Beschermde Wieg ligt toe: “Het is verboden om anoniem een kindje af te staan. Het kind moet namelijk het recht hebben om te weten wie zijn moeder is. En je mag in ons land een kind niet in hulpeloze toestand achterlaten.”

Dat ging vroeger wel anders. Kent u het vondelingenluikje in de steeg nabij Molenstraat 15 in Gorinchem? Het voormalig weeshuis ‘huize Matthijs-Marijke’, is genoemd naar het echtpaar dat het huis aan de stad gaf. Boven de voordeur is een indrukwekkende gevelsteen uit 1566 gemetseld, waarop staat geschreven: “Weest den weesen gedachtich, Mijn rijke zult ghij sijn deelachtig”. Midden op de steen staat Jezus afgebeeld, zijn armen uitnodigend uitgestrekt naar de kinderen. Dit werd afgelopen week door Leerdam Praise nog aangehaald, tijdens de massaal bezochte openluchtdienst alwaar ik tolkte. De afgebeelde weesvader heeft een veer in zijn hand en een plak, ik denk om een fikse tik uit te kunnen delen aan brutale snaters. Rechts zien we meisjes bezig met huishoudelijk werk. De weesmoeder behandelt de lange haren van een meisje met een luizenkam. Het lijkt me vreselijk als je hoofdluis hebt. Maar nog erger als je het bent. Heb je eindelijk, eindelijk een warm nestje gevonden waar je je thuis voelt, je je gaat hechten…