Je suis Sebastiaan

Je suis Sebastiaan

Ken uzelve, luidt een oude spreuk. Ik ken mezelf nog niet. Ik moet er trouwens ook niet aan denken! De kennismaking met mijzelf verliep namelijk heus niet altijd even gemoedelijk. Maar goed; ik ben (voluit) Denny-Sebastiaan Boogaard. Mijn naam zegt dat ik vernoemd ben naar mijn opa, Hardinxvelder Bastiaan Both, en zegt iets over de generaties voor mij. Als vader van twee fantastische kinderen wordt mij dagelijks een spiegel voorgehouden. Maar in hoeverre ben ik degene die ik door anderen weerspiegeld krijg?

We worden gevormd door gebeurtenissen en mensen om ons heen. En zie dan maar eens puur te blijven! Authenticiteit is sowieso erg populair. Bijna iedereen wil tegenwoordig ‘zichzelf’ zijn!

Getogen en woonachtig in de Alblasserwaard zijn er inmiddels veel mensen die mij zeggen te kennen. Als gebarentolk van tv, of als voormalig hulpverlener bij Buro Slachtofferhulp. Van bijbaantjes. Voor sommigen: die jongen die toen na een beroerte de Vierdaagse van Nijmegen liep, de Plektrum Melodisten, het Dovenpastoraat…  Maar er zijn weinig mensen die mij écht kennen. Daarbij: ben ik wat ik deed of doe?

Trijntje Oosterhuis zingt het treffend: Ken je mij; wie ben ik dan? Ken jij mij beter dan ik?

Al denkend over wie ik ben, denk ik dat ‘andere mensen’ dat het beste kunnen verwoorden. Voornamelijk degenen met wie ik het leven leef en heb geleefd. Mijzelf te mogen voorstellen in een column wordt inmiddels een onmogelijke opgave. Laten we zeggen dat ik met deze columns een inkijkje wil geven in de manier waarop ik de wereld zie. Dagelijkse dingen die ik meemaak, die mij aan het denken zetten. Wie ik daarin ben? Oordeel zelf maar. In elk geval streef ik voortdurend naar een betere versie van mijzelf. Doe je mee? En, als ik zo vrij mag zijn; wie ben jij eigenlijk?